Skifat

Skifat^[1], skyfat, scyfat (z gr. σκύφος skýphos, czara, miska) – dawna moneta o kształcie wklęsło-wypukłym, przede wszystkim pochodzenia bizantyjskiego z okresu późnego średniowiecza.

Skifat nie jest nominałem, lecz jedynie techniczną odmianą monety. Pojęcie to pojawiło się w XIX wieku wskutek omyłkowego stosowania łacińskiego określenia scyphatus spotykanego w dokumentach południowoitalskich z XI i XII stulecia^[2]. W rezultacie termin ten zaczęto odnosić do wklęsłych monet Bizancjum bitych z kruszców szlachetnych (złoto, elektrum, srebro) oraz z miedzi – głównie od trzeciej ćwierci XI do XIV wieku.

↑ Friedrich von Schrötter wymienia jako nummus schifatus (Wörterbuch der Münzkunde, Berlin 1970, s. 619).
↑ Na przykład w Kronice z Cassinum lub w bulli papieża Innocentego II z 1139, a także w innych dokumentach XII-wiecznych (według E. Martinori: La moneta – Vocabolario generale, Roma 1915, s. 450), gdzie termin skyphatus błędnie wywiedziono od skyphos. W istocie określenie to pochodzi prawdopodobnie od arabskiego shafah (krawędź, brzeg), odnosząc się do szerokiej, zwracającej uwagę obwódki stempla na krążku monety (Ph. Grierson: Byzantine coinage, Washington 1999, s. 59; A.P. Kashdan (red.): The Oxford Dictionary of Byzantium, New York–Oxford 1991, s. 1857).

[1] Friedrich von Schrötter wymienia jako nummus schifatus (Wörterbuch der Münzkunde, Berlin 1970, s. 619).

[2] Na przykład w Kronice z Cassinum lub w bulli papieża Innocentego II z 1139, a także w innych dokumentach XII-wiecznych (według E. Martinori: La moneta – Vocabolario generale, Roma 1915, s. 450), gdzie termin skyphatus błędnie wywiedziono od skyphos. W istocie określenie to pochodzi prawdopodobnie od arabskiego shafah (krawędź, brzeg), odnosząc się do szerokiej, zwracającej uwagę obwódki stempla na krążku monety (Ph. Grierson: Byzantine coinage, Washington 1999, s. 59; A.P. Kashdan (red.): The Oxford Dictionary of Byzantium, New York–Oxford 1991, s. 1857).

[1]

[2]